bilinmeyen adanın öyküsü. jose saramago dan müzik gibi soluksuz dinlendirici sorgulatıcı bir melankoli.
hükmettikleri olmadan kral olmanın yalnızca kendinin kralı olmaktan ibaret olduğunu kralın yüzüne çarpan kralın halkının isteklerini yerine getirmeden kral kalamayacağının altını çizen bir erkek karakterle bu süreçte erkeği izleyen gözlemleyen erkekle ilgili kendi için kararlar veren erkek için geçmişinden kopup yola düşen kadın karakter var eder bütün serüveni.
bilinmeyen bir adayı bulmak için yola çıkmak isteyen bu ikili aslında birbirlerini bulmaktadırlar ki bunu fark etmeleridir serüvenleri.
"kim olduğunu bilmiyorsan kendin olman mümkün değildir" sözüyle erkek hem otoriteye cevabı yapıştırmış hem de arayışın sonu olmadığını aslında insanın kendini aradığını kendini tamamlamaya çalıştığını belirtmiştir ama karşındaki anlarsa.
"işten eve dönen erkekler midesi olan ve karnını doyurması gereken varlıkların sadece kendileri olduğunu zannederler" diye düşünerek kadın ayrımcılığın kökenine bin yıllık bir ışık tutmaktadır ki karşındaki anlarsa.
"adayı görmek için adadan dışarı çıkmak gerek" bu şiirsel hikayenin özeti ve arayışın bitimsizliğinin ifadesidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder